ทำไมคนเราเวลาตกใจ! ต้องอุทาน

คาดว่าคงเคยเจอกันบ้างกับคำอุทานที่ยาวเป็นประโยคหรือสร้างสรรค์กันสุดๆ ล่าสุดจขกท.กำลังต่อแถวซื้อของในร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง แล้วได้ยินคนทำของหล่นเสียงดังมาก ได้ยินลอยมาแต่ไกลว่า "อุ้ยแม่แหกแหกโคต

นั่งกินข้าวอยู่ที่ร้าน อยู่ดีๆป้าผัดข้าวอุทาน ผีแหกกก เลยสงสัยว่าการที่แต่ละคนอุทานคำอะไรออกมาก็ตาม มันสามารถบ่งบอกเรื่องราว วิธีคิด สภาพชีวิตของแต่ละบุคคลได้หรือไม่? เหตุใดจึงอุทานคำแต่ละคำที่แตกต่า

เริ่มติดซีรีย์ฝรั่งมาเกือบปีแล้วค่ะ หลังๆ สลับกับหนังบ้าง แต่ดูซีรีส์เป็นหลัก เราดูแบบพาร์กอิ๊ง ซับสองภาษา เพราะอยากฝึกภาษาอังกฤษ แต่ดูไปดูมากลับได้คำแสลงมาทั้งนั้น แบบว่าในบทก็จะมีพวกคำหยาบ คำสบถ คำ

คือตัวเราเคยอุทานออกมาเป็นภาษาอีสานดังมากในห้องเรียน ตอนนั้นกำลังเก็บชีทอยู่แล้วครูก็เดินมาตีโต๊ะของกลุ่มเด็กผช.ที่อยู่ข้างๆโต๊ะเรา ตอนนั้นตกใจมากเลยอุทานออกมาว่า "โอ้ยตกใจเบิ่ดบักห่ามุงเอ้ย"

อยากให้ช่วยแปลภาษาอังกฤษให้ทีค่ะ ประเภท แสงประกายวิบวับ วิ้งๆ แสงแบบเพชรเวลาโดนไฟอ่ะคะ เป็นแบบคำพูดคำอุทาน คำแสลงเท่ๆก็ได้ค่ะ จะเอาไปตั้งชื่อร้านเครื่องประดับ ขอบคุณคะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ อยากรู้จริงๆค่ะ

คือ ตอน ม.5 อาจารย์เคยให้เราขึ้นเวทีไปเป็นพิธีกร ในงานปีใหม่ คือ รอบเวทีตกแต่งไปด้วยไฟสวยๆ ดอกไม้สวยๆและลูกโป่งหลายใบ ในขณะที่กำลังจะกล่าวเรียนเชิญ ผู้อำนวยการโรงเรียนขึ้นบนเวที ลูกโป่งมันแตกพอดีเราเ